8-0, maar er had meer ingezeten... (23 november)
Soms kom je te staan voor situaties die de zekerheden des levens genadeloos onderuit
halen... In ons geval is zo’n zekerheid dat de tegenstander een man is van ruim
60 jaar, autist en gekleed in een ruitjesbloes. Een andere zekerheid is dat de
tegenstander altijd minder fris ruikt dan het eigen team.
Afgelopen vrijdag 21 november werden ons 5e team al deze zekerheden ontnomen, toen
daar het team van Overschie 4 aantrad. Zeven jongeren in de leeftijd 12, 13, 14 jaar
waaronder vijf frisse meiden en een 93-jarige man... Zoiets heet geloof ik asymmetrische
oorlogsvoering. Hoe het ook zij; als het al naar zure schakers rook, dan waren wij de
schuldigen.
Er kwam een bizarre uitslag op het bord: 8 - 0. Dat is dan ook een uitslag die je eerder
verwacht bij een afscheidswedstrijd van Johan Cruijff dan bij een reguliere bondswedstrijd.
Echt van een leien dakje ging het ook niet... Je hebt namelijk te maken met jeugdspelers
met een aangepaste lage rating die nu van jou verliezen, maar het jaar erop letterlijk
gehakt van je maken. Het moge duidelijk zijn: Ik heb een jeugdtrauma ontwikkeld rond mijn 50e...
Gelukkig heb ik er geen last van tijdens mijn partij tegen
Loubna Tarifit, een van de drie zusjes die vandaag tegens ons spelen.
In een soort van Scandinaviër krijg ik met zwart de kans om een gedekt paard op c2 te
planten dat dood en verderf zaait. De Duitsers noemen zo’n paard geloof ik een Trettmühle.
In het verloop oogst hij een centrumpion en een loper voordat ik hem tegen een toren ruil.
Als alle mogelijkheden voor compensatie opdrogen geeft zij op.
Vanaf dat moment kan ik kijken op de andere borden. Ik heb dan al gezien dat de borden
6 t/m 8 allemaal een stuk voor staan en dat de borden 1 t/m 3 ongewis zijn, maar bord 4 slechter staat.
Jeffrey speelt tegen Ashwari Akloe
en weet na zijn stukwinst de torens op de 7e lijn te planten voor een ondekbaar mat met twee en een loper.
Rob is ongeveer op hetzelfde moment klaar met zijn partij tegen
Oumaima Tarifit. Een stuk meer en sterk combinerend vermogen van
Rob doet haar stelling instorten.
Met 3-0 op het bord is daar het kantelpunt bij Fred. Door een
onoplettendheid tegen Mounia Tarafit raakt hij een loper kwijt.
Gek genoeg is dat het punt waarop hij steeds beter gaat schaken, het stuk terugwint en
een vrijpion laat oprukken tot de 7e lijn. Als hij daarna met schaak de Koning terugdringt
naar de 8e lijn weet ook Mounia dat het met de volgende zet uit is...
Niet lang erna maakt Marius het winnende punt tegen
Pari Akloe. Met een stuk meer op het bord weet Marius rustig
en behoedzaam een doorslaande aanval op te zetten. Ik weet niet wat er aan de hand is
met Marius, maar ik heb hem alleen nog maar zien winnen extern...
Dan zijn alleen nog de drie hoogste borden gaande. Op bord 2 speelt Léon
een krankzinnige partij tegen Jurriaan Verbeek. Je weet wel
zo’n partij waarbij het lichte materiële voordeel van Léon het dreigt af te leggen tegen
allerlei grappen die in de stelling verweven zitten. Wat gebeurt er als Juriaan oprukt
met zijn verbonden vrijpion?? In plaats daarvan mag Léon als een Nilfisk alle pionnen
en stukken opruimen.
Emilian speelt tegen de nestor van Overschie: Leo Meerman.
Ondanks de 500 punten ratingverschil zie ik een puik spelende Leo die iedere dreiging beantwoordt
met een tegendreiging. Juist bij zo’n tegenactie wordt een cruciale pion zwak en stort de stelling
in. Stuk na stuk na pion wint Emilian. Toch moet hij nog uitkijken voor een venijnig matje. Als
dan ook die dreiging is geneutraliseerd roept Leo Meerman: "Het is nu wel een beetje dun geworden"
en geeft op.
Als laatste is Ed in de weer tegen de teamleider
Mario Angelo Dirks. Het wordt een aloude Boa-constrictorpartij.
Mario Angelo heeft zich diep ingegraven met het doel te overleven tegenover de akelige bedoelingen
van Ed. Er worden heel veel minuten verbruikt en heel veel zetten gedaan, zodat er ook weer heel
veel minuten bijkomen. We komen erin bij het late middenspel als Ed toren en dame weet te manoeuvreren
naar de koningsstelling. Mario Angelo graaft zich nu echt volledig in, maar dat geeft Ed juist weer de
mogelijkheid tot een elegant stikmat met het paard. Ed wint de kwaliteit en daarna gaat het hard;
Ed wint het ene na het andere stuk of pionnetje en promoveert en passant. Als alle patwendingen voorbij
zijn geeft zijn tegenstander op.
Goed gespeeld door de onzen, maar ook door de hunnen. Ik weet het zo net nog niet over een jaartje of 2, 3...
Er zit veel talent onder deze jongeren. Met de juiste training komt dat er heus wel uit. Ik kan met heel
goed voorstellen dat ze Dolf inhuren voor wat lessen tactiek en voor het herkennen van cruciale momenten
in een partij...
(Mischa)
RSR Ivoren Toren 5 1500 - Overschie 4 1128 8 - 0
1. Ed van Doorn 1680 - Mario Angelo Dirks 1235 1 - 0
2. Leon Cornelissen 1598 - Jurriaan Verbeek 1016 1 - 0
3. Emilian de Kievit 1540 - Leo Meerman 1009 1 - 0
4. Fred de Wild 1560 - Mounia Tarifit 1205 1 - 0
5. Mischa van Vlaardingen 1474 - Loubna Tarifit 1272 1 - 0
6. Jeffrey Ouwersloot 1430 - Ashwari Akloe 1132 1 - 0
7. Rob van der Neut 1419 - Oumaima Tarifit 1 - 0
8. Marius Middendorp 1295 - Pari Akloe 1029 1 - 0