60 jaar Bewonersvereniging Tuindorp, dat moet gevierd worden! (25 februari)
23 februari is een dag die nog veel bezongen zal worden. Dat was de dag dat vier onverschrokken mannen van team 4 windkracht 10 trotseerden
om met het wat getroebleerde OV de reis te ondernemen naar het hoofdkwartier van Fianchetto 4.
Leo van Dongen stond als eerste op Centraal; holle blik in de ogen, net een zware werkdag achter de rug,
als sardine vervoerd met de NS, hongerig; maar het enige dat hij te eten kon vinden was zo'n geplastificeerde stationssandwich.
Leo Veth zag er een stuk monterder uit en geladen na het debacle van de vrijdag ervoor. Toen
begon het lange wachten op Wijnand. Die bleek een bus te hebben genomen, richting Centraal,
die meteen in een file parkeerde.
De tramreis was een lange, maar goed besteed reis met filosofische gesprekken over de essentie van het bestaan; zoals: Waarom
voelt de donderdagavond als een maandagavond als het windkracht 10 is. Of: Als er, blijkens de laatste Schakelaar, een machtige,
geheime wereldorde bestaat; waarom bestaat er dan geen machtige RSB-orde die bij windkracht 10 de wedstrijd verplaatst naar een
andere avond?
Blijkbaar bestaan deze machtige ordes niet. Waar moet je dan in geloven? Wel, ik geloof dat ik nog wat inschenk terwijl mijn team
zich uit de naad zit schaken om, in ieder geval, promotie veilig te stellen.
Fianchetto had ooit een van de leukste en mooiste locaties de de RSB rijk was. Inmiddels
zijn ze verhuisd naar een jaren '60 multifunctionele locatie met alle oorspronkelijke details.
Toch valt er een hoop te ontdekken in dit gebouw: Een binnenbieb met het complete werk van Konsalik, bridgeformulieren en een
prijzenkast gevuld met bekers uit verre tijden, toen het plaatselijke zaalvoetbaltoernooi de zalen teisterden.
Magnum opus is de plaquette met de tekst: 60 jaar wijk- en bewonersvereniging Tuindorp uit de tijd dat er nog geen
geheime ordes waren die onze samenleving verzieken en de samenleving gewoon nog maakbaar was.
Geweldige bar! Gezellige dame, omringd met flessen drank en een snackbar dat patat mayo, kroketten en bitterballen belooft.
Allemaal pluspunten! Wijntje €1,50, mooie prijs.
Een ander pluspunt is dat je als speler fijn de ruimte hebt; ruime tafels, helaas wel met stoelen van het merk Poetin Spartacus,
voor de actieve zit.
Martin was als eerste klaar tegen Kees Vrijland
in een partij waar de dames snel van het bord verdwenen en Martin een pion in moest leveren. De pion kreeg hij weliswaar terug,
maar de daaropvolgende aanval werd vakkundig gepareerd door de Fianchetto-speler. Forceren had geen zin, dus werd het punt gedeeld
(½-½).
Daarna duurde het lang, lang, lang, voordat er tekening in de strijd kwam.
Die tekening kwam uiteindelijk bij onze supersub Leo Veth. Zijn tegenstander
Aad Deegeling had een zwakke pion op a6. Om de pion te bemachtigen moest hij via een uitruil eerst een
pion op f6 planten en een paard afruilen voor een loper. Leo V. kreeg meer dan pion a6; zijn tegenstander verzuimde zijn dame van de
diagonaal met z'n koning te halen en daarmee kwam de partij ten einde (½-1½ vóór).
Bij Leo D. zag ik een stelling op het bord die ik niet van hem gewend was: ver opgerukte pionnen
aan de koningszijde en weinig manoeuvreerruimte. Gelukkig vond Leo het gat in de stelling van Jan Weitering
en bracht dreigingen met z'n dame in het spel. Ik denk dat het een Leo-dingetje is, maar ook hier werd een dame opzichtig op de diagonaal
met de koning gezet, zodat de ½-2½ voorsprong een feit was.
Wouter werd door Hans Dopper vergast op de
Poolse verdediging; een opening die gerangschikt wordt onder de categorie "alternatieve feiten". Wouter vond het niet echt een lekkere
opening. De hele avond heeft er een zwarte pion op b5 gestaan, inmiddels met een laagje stof erop. Wouter heeft het nodige geprobeerd,
flink aangevallen, maar het mocht niet baten; toen de stof optrok stond daar nog steeds een pion op b5 en misschien staat hij er nu
nog (1-3 vóór).
Oh, wat ging Jeffrey goed uit de startblokken! Twee pionnen winst en de storm leek te gaan
liggen. Niks geen pionnen op b5; gewoon twee pluspionnen op e en d. Maar ergens begon de moordmachine te haperen.
Jan Ploeg kwam goed in zijn spel en dreef Jeffrey's stukken naar defensieve posities.
Inmiddels was de meerderheid geslonken tot 1 pion. Na een grote afruil speelde Jeffrey helaas zijn d-pion net iets te ver
tot de 2e lijn en moest hij aanhikken tegen een zwaar eindspel met een gelijk aantal pionnen waarin zijn tegenstander het voordeel
had van de verre vrij-pion. Gelukkig toch nog een remise (1½-3½ vóór).
Ik hoop nooit (meer) tegen Paul Dekker te hoeven spelen. De hele avond lijkt er helaas
niets aan de hand en gaan de stukken naar, schijnbaar, neutrale velden. Schijn bedriegt, want in korte tijd kantelde de
partij tegen Bart Germeys en moest de Fianchetto-speler al aankijken tegen de onmogelijke
opgave zijn pionnen te behouden tegen Paul's toren op de 7e lijn. En ja, dan komt daar altijd weer dat stuk erbij dat
eerst op dat zinloze veld leek te staan. Tergend! (1½-4½ en promotie veilig gesteld)
In de partij van Wijnand tegen Jan Verbiest
werd nergens het evenwicht verstoord luidt het oud-Hollandse gezegde. Wijnand had een hoop aanknopingspunten, zoals een
fianchetto-achtige structuur zonder de bijbehorende loper en een slecht geplaatst paard. Volgens mij hoefde de daarop gerichte
loper alleen maar versterkt te worden met dame a8 om beslissend overwicht te krijgen. In plaats daarvan kwam er een uitruil die
het evenwicht toch wel enigszins verstoorde; een beetje zoals Trump dat doet met kernwapens. Desondanks voer voor complotdenkers,
want het verstoorde evenwicht werd met een remise weer hersteld (2-5).
Als laatste was Arrian nog bezig. Arrian had een zware avond tegen
Jan Verheij die ieder briljant plan wist te riposteren met net weer de juiste zet. Nou ja, op een
na dan, maar dat was een ongeoorloofde zet. Hoe het ook zij, Arrian verloor terrein en kwam in een mindere stelling terecht die
hij nog net wist te keepen door constant schaak te geven met dame, ondersteund door loper. Dit kostte wel 2 pionnen, maar maakte
daardoor de partij binnen de nog vergeven tijd een stuk ingewikkelder: Herhaling van zetten, of het juiste veilige veld voor de
koning vinden. Jan Verheij koos voor de herhaling en daarmee werd de eindstand van 2½-5½ in het
voordeel van team 4 bereikt,
waarmee we door het gelijkspel op dezelfde avond tussen nummers 2 en 3 Sliedrecht 4
en Dordrecht 4 al kampioen zijn met 12 uit 6.
Maar, deze coach gelooft niet in complotten en wil zijn team kostte wat het kost met 14 uit 7 in de tweede klasse hijsen, al
moeten we hieraan voorafgaand naar van Dongen's favoriete strafkamp in Mosul. We gaan het allemaal meemaken!
(TL Mischa)
Fianchetto 4 1528 - RSR Ivoren Toren 4 1628 2½ - 5½
1. Bart Germeys 1657 - Paul Dekker 1797 0 - 1
2. Jan Weitering 1461 - Leo van Dongen 1681 0 - 1
3. Hans Dopper 1668 - Wouter Scheffer 1579 ½ - ½
4. Jan Verbiest 1593 - Wijnand Dobbinga 1620 ½ - ½
5. Kees Vrijland 1569 - Martin Jaspers Focks 1593 ½ - ½
6. Jan Verheij 1620 - Arrian Rutten 1694 ½ - ½
7. Aad Deegeling 1302 - Leo Veth 0 - 1
8. Jan Ploeg 1355 - Jeffrey Ouwersloot 1434 ½ - ½