Team vier neemt op 10 oktober 2014 eerste horde met 7 - 1 (12 oktober)
Liefst had ik er een andere titel boven gezet; iets als „geniale coach verantwoordelijk
voor 7 - 1 overwinning”...
Maar, ik heb mijzelf beloofd dit voor een andere wedstrijd te bewaren, waarin het vierde
na een Kobani-achtig beleg plots opveert en de, in rating, sterkere tegenstander in het
stof doet bijten.
Nu hadden we te maken met Dordrecht 4, een duidelijk gehandicapte tegenstander die maar liefst met
5 invallers moest aantreden, zodat er bijna 200 punten ratingverschil in ons voordeel
aan de borden verscheen. Desondanks vind ik de uitslag geflatteerd.
Niet iedere overwinning ging zo soepel als die van Arrian (bord 4), die in vijftien
zetten de ratingloze Michiel v/d Veen oprolde in een Najdorf waarin hij vanaf het
begin druk zette en vasthield. Om erger te voorkomen moest Michiel dames ruilen, hetgeen
prompt tot torenverlies leidde door een vork... Daarna hebben ze nog uren een partij
voor de lol gespeeld, waarin Arrian iets van zijn ervaring over kon dragen op zijn
tegenstander.
Ook tevreden was ik over de partij van Leo van Dongen tegen
Hans Schreuder (bord 3) die ook al zo mooi eindigde met een vork. Ik denk dat zijn hard
werkende tegenstander niet wist wat hem overkwam, omdat het zettenlang een niets-aan-de-hand-stelling
was. Ik weet als geen ander dat je tegen Leo gewonnen kan staan, maar dan toch twee zetten
later op mag geven door volkomen onduidelijke complicaties :-)
Paul Dekker heeft mij ook nog nooit teleurgesteld. Paul is de meester
van de verwurging. Tegen Martijn Rijneveen (bord 2) leek er heeeeel lang ook
niets aan de hand. Sterker nog na 1,5 uur was er nog steeds niets afgeruild of geslagen.
Inmiddels lag er al een bloemetjeskleed onder het bord en rook het naar narcissen en
seringen... Een paar zetten later ging de trekker af en bleek waarom bij Paul de
stukken stonden zoals ze stonden.
Wouter was al behoorlijk moe aan zijn partij begonnen. Dat leidde ertoe dat hij
dit keer niet z’n krantje kon lezen tijdens de partij. Sterker nog Wouter kwam
lelijk op achterstand tegen Erwin van Wingerden (bord 5). Wouter kon d.m.v.
complicaties via een loperoffer (materieel) de stand weer in evenwicht brengen
en daarmee ook de partij. Ik vond het spel van Erwin behoorlijk sterk...
Martin heb ik vooralsnog op bord 8 bedacht. Daar heb ik een reden voor... Ik wil
daar iemand hebben die het concept remise niet zo goed kent. Martin is zo iemand
die altijd voor de kill gaat, zodat we op bord 8 een 1 of een 0 krijgen. Tegen
Henk Barends werd het een 1. Tegen Henk Barends heb ik zelf al enkele overwinningen
staan, dus ik weet hoe het is om te spelen tegen iemand die het verdedigen tot
in de puntjes kent. Op een gegeven moment moet je dan de stelling opblazen en aldus
geschiedde... Een eindspel van 2 torens met pionnen tegen toren en paard met pionnen
was niet meer te houden...
Brian speelde tegen Hans Boersma (bord 7) aanvankelijk de sterren van de hemel.
De ene na de andere pion verdween van het bord bij Hans. Daarna kwam er een moment
van vervlakking waarin het leek dat Hans kon gaan compenseren. Gelukkig kon Brian
daarna zijn bekende vorm weer hervinden en wist hij zelfs de dame op te sluiten.
Welkom terug Brian!
Wijnand had een moeilijke avond tegen Elroy Peters (bord 6). Elroy wist een mooie
koningsaanval uit de mouw te schudden die al direct tot pionverlies leidde bij
Wijnand. Gelukkig voor Wijnand werd zijn tegenstander ietwat bedwelmd door de geur
van seringen en narcissen die in het lokaal hing. Het offer leek prachtig: Inslaan
met de loper op de pion waarachter de koning zich schuilhield, waarna met de dame
teruggeslagen moet worden. Even de dame weghalen, zodat met een röntgenschaak door
de toren de vis op het droge leek en dame zou vallen. Een klein detail deed Elroy
de das om: met het terugslaan van Wijnands dame stond Elroy meteen schaak. Met de
dame moest Elroy het schaak opheffen, zodat zijn offer alleen maar leidde tot
stukverlies...
Als je de eer hebt om Lola in je team te hebben en geeft haar tegenstander,
de teamleider Gert Zwartjes (bord 1), zich niet zomaar gewonnen, dan weet je: Dit
wordt geen vroegertje... Lola is ook zo iemand die voor de kill gaat. Urenlang wordt
er behoedzaam gemanoeuvreerd. Totdat er pas helemaal aan het einde pionwinst is.
Even lijkt het er op dat dit de sleutel naar winst is; maar, dan moet je wel iets
meer dan 4 minuten op de klok hebben tegenover 6 minuten bij de tegenstander. Een
mooie partij; vooral in het lange middenspel waarin omzichtig gezocht werd naar
mogelijkheden voor winst. Het eindspel is vooralsnog voor ‚old men’, zodat remise
het hoogst haalbare was...
Mooie prestatie, maar het echie komt nog...
(TL Mischa)
RSR Ivoren Toren 4 1673 - Dordrecht 4 1509 7 - 1
1. Lola den Dunnen 1724 - Gert Zwartjes 1653 ½ - ½
2. Paul Dekker 1763 - Martijn Rijneveen 1484 1 - 0
3. Leo van Dongen 1745 - Hans Schreuder 1619 1 - 0
4. Arrian Rutten 1744 - Michiel van der Veen 1 - 0
5. Wouter Scheffer 1590 - Erwin van Wingerden 1458 ½ - ½
6. Wijnand Dobbinga 1631 - Elroy Peters 1511 1 - 0
7. Brian van Kanten 1581 - Hans Boersma 1416 1 - 0
8. Martin Jaspers Focks 1607 - Henk Barends 1425 1 - 0