|
Kantje Boord ... (2 december)
Echt van een leien dak ging het niet afgelopen vrijdag (29 november) tegen het eerste van Maassluis ...
In 2011 stuurt het 5e dit zelfde team nog met 2½ bordpunten naar huis.
Het 4e team had het toch
een stukje moeilijker.
Toch hadden we er alles aan gedaan om de boel te beïnvloeden: Een
ijskoude zaal en de komst van het hobby-platen-praatje-clubje recht
onder de wedstrijdzaal die, i.p.v. de gebruikelijke easy listening,
nu eens een keer goed uitpakte met Velvet Underground en de Metalbox
van P.I.L.
De bas van P.I.L. is zo laag dat je toren automatisch van a8 naar
b8 trilt. Zoiets moet gebeurd zijn op bord 5. Waar ik Martin na zijn
partij tegen Paul Blok al redelijk vroeg met bier zag rondsjouwen.
Helaas verlies: 0 - 1. Martin heeft de gewoonte om te verliezen van
laaggerateerde spelers en te winnen van de hooggerateerde.
Niet veel later had op bord 6 Ed de vrede getekend met Hans Quak:
½ - 1½. Helaas, want gezien het ratingsurplus van 300 punten
had ik deze partij al bij voorbaat ingeboekt als gewonnen.
Vervolgens eindigde Pim’s partij op bord 2 tegen Gert Dijkstra
in remise. Dit was een partij met vooral veel impliciete dreigingen,
waarvan ik als simpele ziel de strekking niet kan duiden. Ik was
in ieder geval tevreden met het halfje... 1 - 2
Ondertussen werd de mooiste partij van de avond gespeeld op bord 1
tussen Arrian en Marcel Bergen:
1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 Lc5 4. c3 Pc6 5. d4 exd4 6. cxd4 Lb4+
7. Pc3 Pce4 8. d5 Pe5 9. d5 Pe5 10. bxc3 Pxc4 11. Dd4 Pc6 ...
Dit was werkelijk een dramatische partij. Arrian heeft weliswaar
een materieel voordeel, maar zal spoedig met de rug tegen de muur
komen te staan. Na inslaan op g7 lijkt het nog een kwestie van tijd
tot loper en toren de klus afmaken. Zo ver komt het echter niet.
Arrian verdedigt zich met verve en ontworstelt zich uit het matnet.
Rond zet 30 lijkt de partij weer in evenwicht. Op zet 30 zou met d6
zelfs een remiseachtige stelling bereikt zijn, waarbij wit alle zeilen
bij zou moeten zetten om de op d6 opgesloten loper te bevrijden. Helaas
werd het 1 - 3.
Tsja en dan zit je als TL’er op gescheept met 4 borden waarop nog
van alles mogelijk is... Het meeste vertrouwen had ik in de stelling
van Arend op bord 4 tegen Dirk Brijs. Arend vlocht steeds meer druk tegen
de pionnen op de damevleugel. Dit noopte zijn tegenstander tot het posteren
van zijn stukken op velden waar je als vredelievende schaker niet wil toeven.
Doordat de Koning van de tegenstander praktisch in het centrum stond was de
samenwerking tussen Toren en Paard de sleutel. Met een laatste Paardzet was
het dan ook meteen over: 2 - 3.
Op dat moment had ik mij reeds neergelegd bij 4 - 4. Remise op borden
3 en 8 en winst op bord 7 leek het hoogst haalbare.
Leo van Dongen speelde een prachtpartij op bord 7 tegen Michael Kroes.
Om niet te verzanden in remise koos Leo voor de zogenaamde Oom Jan ruil.
Dat is een ruil waarbij je je stuk afruilt tegen de door Oom Jan gedefinieerde
tegenwaarde aan pionnen. Leo incasseerde zijn drie pionnen tegen zijn loper
en won er onderweg nog een. De eindstelling op het bord was een typische
Leo-stelling: Zijn tegenstander had een totaal tochtige Koning, 2 lamme
torens en een loper die het matveld moest dekken. Met zijn pion op de
2e rij en totale bewegingsvrijheid voor al zijn stukken maakte Leo dit
meesterlijk af: 3 - 3.
Ik was niet gerust op de stelling van Wouter op bord 8 tegen Jan Parre.
Teveel evenwicht, teveel symmetrie. Jan Parre speelde een zeer goede en
lepe partij om in ieder geval remisekansen te behouden. Gelukkig voor ons
maakte hij in wederzijds tijdgebrek een fatale fout waardoor Wouter het
in een keer kon uitmaken: 4 - 3.
Op bord 3 had Wijnand de eer tegen de illustere Corry Vreeken te spelen.
Het was vooral omzichtig manoeuvreren van beide spelers. Wijnand kreeg
weliswaar een pionnenmeerderheid doch...:
"Wijnand behield het initiatief in deze partij, maar nergens werd het evenwicht verstoord" (citaat 10 november)
Eindstand 4½ - 3½.
Met 6 matchpunten uit 3 wedstrijden gaan we overwinteren in groep 2C en lijkt degradatie in
ieder geval (bijna) vermeden. Eerder nog zullen wij ons op de topplaatsen blijven
richten. Rond Kerst hebben we weer ons jaarlijkse door Leo van Dongen georganiseerde
trainingskamp in Aleppo. De te behandelen thema’s: Mijn Toren, mijn martelaar;
het gifgasgambiet en het offer.
(TL Mischa)
RSR Ivoren Toren 4 1704 - Maassluis 1 1628 4½ - 3½
1. Arrian Rutten 1723 - Marcel Bergen 1834 0 - 1
2. Pim Uytdewilligen 1824 - Gert Dijkstra 1856 ½ - ½
3. Wijnand Dobbinga 1680 - Corry Vreeken 1759 ½ - ½
4. Arend Bongers 1748 - Dirk Brijs 1651 1 - 0
5. Martin Jaspers Focks 1632 - Paul Blok 1420 0 - 1
6. Ed van Doorn 1691 - Hans Quak 1391 ½ - ½
7. Leo van Dongen 1766 - Michael Kroes 1671 1 - 0
8. Wouter Scheffer 1566 - Jan Parre 1444 1 - 0
|