Historische zege voor RSR Ivoren Toren 4 (11 november)
Jawel, hij is binnen! Nog nooit eerder won het vierde in de eerste klasse, maar tegen Waddinxveen kon op donderdag 10 november de opmars niet uitblijven. De teamleider arriveerde rond een uur of tien en kon tevreden constateren dat de nederlaag waartegen Arend op bord 5 helaas in een Konings-Indisch was opgelopen al weer weggepoetst was door een snelle overwinning van Terence op bord 8. Verder had Arrian zijn ingecalculeerde remise al te pakken in een naar eigen zeggen saaie Schotse partij. Bij Wouter op bord 6 zag ik ook geen vuurwerk meer ontstaan, maar de bovenste borden boden goede kansen. Op bord 1 had Andreas goede zaken gedaan in de opening en stond een pion en enkele positionele voordelen voor. Ook Paul D. had al een pion in de knip, met redelijke kansen om dit uiteindelijk te gaan verzilveren. Op bord 2 en 3 waren de zaken minder duidelijk, zowel Bob als Mark hadden stellingen die nog alle kanten konden gaan. Enige probleem was dat beide niet al te veel tijd meer hadden.

Wouter dwong snel de remise af, terwijl Paul rustig afwikkelde: een stelletje lopers eraf, nog een stelletje lopers eraf , nog een torentje ruilen en dan ... helaas eindigt hier de successtory, want in plaats van zijn toren voor zijn vrije a-pion te zetten en te gaan lopen, ruilde Paul zijn mooie a-pion tegen een pionnetje op de koningsvleugel. Zelf het toreneindspel met 3-2 bood nog kansen, maar was technisch wel heel moeilijk en het lukte Paul dan uiteindelijk ook niet om aan de hooggespannen verwachtingen van zijn teamleider te voldoen.

Mark lukte dit wel, want hij sloeg goed de poging van zijn tegenstander af om actief te worden, toverde met Pxd5 een leuke tactische truc op het bord en had daardoor twee pionnen meer in een dubbel toreneindspel. Zijn tegenstander begon echter op zijn vlag te spelen (en zelf niet meer te noteren), maar dit mocht niet baten: met nog ruim een halve minuut over zetten Mark koel met twee dames mat.

Bob had al lange tijd gezien dat hij zijn stelling bij elkaar kon houden en elke winstpoging van zijn tegenstander kon pareren. Deze probeerde het nog wel, maar verzuchte al snel op de gang in “hoe moet ik dit nu nog gaan winnen”.

Op bord 1 gingen de zaken bij Andreas echter ineens niet meer zo voortvarend. In zijn enthousiasme om af te wikkelen raakte hij een kwaliteit kwijt. Hij had nog altijd twee pionnen, maar het was ineens een lastige klus. Uiteindelijk wist Andreas deze pionnen toch op stoom te krijgen, maar dit had wel erg veel tijd gekost. Met nog 19 seconden op de klok van Andreas moest zijn tegenstander echter zijn laatste toren (en hoop van Waddinxveen) opgeven en mocht Andreas proberen alsnog het volle punt binnen te halen door mat te zetten met dame en loper. Dit lukt echter net niet binnen de tijd, maar desondanks een belangrijke remise. Derhalve een 3½-4½ overwinning!

Kortom een teamprestatie van formaat waar die bozo’s van het derde nog een voorbeeld aan kunnen nemen! (Dolf)

   WSV 1                    1796 - RSR Ivoren Toren 4    1749 3½ - 4½
1. Barthold Jansen          1959 - Andreas Iliopoulos         ½  - ½
2. Ronald Dannis            1823 - Bob Hoos              1893 ½  - ½
3. Eduard Philipse          1806 - Mark Beijen           1796 0  - 1
4. Hans van Woudenberg      1855 - Paul Dekker           1787 ½  - ½
5. Wim Mulder               1750 - Arend Bongers         1768 1  - 0
6. Jan v/d Born             1738 - Wouter Scheffer       1548 ½  - ½
7. Arjen Zuurmond           1644 - Arrian Rutten         1704 ½  - ½
8. Peter de Louw            1796 - Terence Siegers       1749 0  - 1