|
Jeugd redt derde team (19 maart)
Vrijdag 18 maart was HZP Schiedam 1 de gast van team 3
in het Nivon. Voor de gasten stond niets meer op het spel. Door ziekte van kopman
John van Baarle was het team verzwakt. Bij ons waren Sebastiaan Janse en Maarten van Doorn
opgeroepen als invallers. Daarmee riep het derde het grootste aantal spelers op van alle teams
in RSB klasse 1A. Bij winst kon het derde, als beste nummer twee in de eerste klasse, de extra
promotieplaats innemen die vrijkomt als RSR 2 en Charlois 3 niet degraderen uit de 3e klasse KNSB.
Als eerste was Arend (bord 5) klaar. Zijn tegenstander Frans Groeneweg
nam met wit in een Engelse partij geen enkel risico. Na ruil van een aantal stukken en het doorschuiven
van de d-pion naar d5 – wat een mooi veld voor zijn paard of loper had kunnen worden - hielp hij zijn
aanvalskansen om zeep. Hierna bood hij remise aan, wat moeilijk geweigerd kon worden.
Alek leek met wit tegen Aad Juijn aan bord 2 niet helemaal goed uit de
opening te komen. Maar toen Juijn een witte pion niet direct terugnam op e5 maar Lg3 inlaste kon Alek
met Lg5 een kwaliteit buit maken, waarna het pleit al gauw beslecht was. Wie de partijen van Alek ziet
krijgt de indruk dat het kinderlijk eenvoudig is om topscorer in de 1e klasse te worden.
Nu stonden we voor met 1½-½, maar was er nog geen uitzicht op een overwinning. Maarten
had wel een mooie drukstelling tegen Turkenburg (bord 8), maar de stellingen van
Mark en Sebastiaan leken niet erg gezond, terwijl de andere borden nog
in evenwicht waren. Mark (bord 6, wit) had tegen Schukking in de opening een pion verspeeld maar
kreeg wel kansen op een koningsaanval met de zware stukken. De koningsstelling van Sebastiaan
(bord 7, zwart tegen Daan van Loenen) was verminkt en hij stond een pion achter.
Maarten maakte het karwei mooi af, de dame van zijn tegenstander stond opgeborgen
op h8 terwijl zijn koning op f8 werd belaagd door paard, toren en dame. Tussenstand 2½-½.
Nu het tegen elven liep, de gaskachels onder luid gekreun de temperatuur opjoegen en het zuurstofgehalte
zover afnam dat alleen elektronische rekenwonders nog goede zetten konden produceren werd het echt spannend.
De stelling van Mark was erg complex; Schukking had een paard geofferd voor een vrijpion die minimaal goed
voor remise zou moeten zijn. Michael (bord 3) hield ondertussen een remiseaanbod van
Daniël van Loenen in beraad. Met het oog op de andere borden kon hij dit niet aannemen.
Hij moest door koots Keet worden aangespoord om achter zijn bord plaats te nemen en de strijd voort te zetten.
De hoop op een teamoverwinning kwam weer tot leven toen Schukking voor mij onverwacht de hand uitstrekte
naar Mark. Mark bleek dieper te hebben gerekend, hij had de vrijpion onschadelijk gemaakt en bleef een
stuk voor. Nu kon Michael het remiseaanbod aannemen (4-1).
Sebastiaan had de dames geruild en een eindspel van toren, loper en 3 pionnen bereikt. Zijn tegenstander
bood in een gelijkwaardige stelling remise aan, wat Sebastiaan accepteerde. Hiermee was de teamoverwinning
zeker (4½-1½).
Aan bord 3 had Leo de Jager (wit) na lang manoevreren twee pionnen buit gemaakt in een eindspel
met lichte stukken. De koning van van Zessen stond echter heel actief, en zijn loper
was door de aanwezigheid van pionnen op beide vleugels sterker dan Leo’s paard. De pluspionnen gingen verloren,
en van Zessen had zelfs op winst kunnen spelen door de pion op a3 op te halen. Toen hij daar van afzag was
remise een logisch resultaat (5-2).
Als laatste was Keetbaas bezig tegen Kapitonenko (bord 1, zwart).
Keet was de partij begonnen met een tijdvoorsprong van bijna een half uur als gevolg van vertraging van zijn
tegenstander, maar het duurde niet lang of Keet had een tijdachterstand. Lang had hij uitzicht op remise, maar
in de tijdnoodfase kon Kapitonenko een aanval op de verzwakte zwarte velden rond de koning beginnen waardoor
Keet zijn dame moest geven voor toren en paard. Even leek het of hij vesting kon bouwen, maar toen hij zag hoe
wit deze vesting kon afbreken pleegde hij harakiri met h7-h5, waarna g5xh6ep zijn koning blootlegde en hij de
strijd kon staken. Hiermee werd de eindstand 5-3.
Al met al heeft het derde het dit seizoen, gezien het grote aantal invallers en de verzwakking ten opzichte
van vorige jaar, het maximaal haalbare bereikt. Dat de jongste spelers dit keer voor de beslissende punten
zorgden (Mark, Sebastiaan en Maarten) biedt hoop voor de toekomst. Nu nog even nagelbijten tot de uitslagen
van de laatste drie ronden van de KNSB-competitie bekend zullen zijn...
(Arend)
RSR Ivoren Toren 3 1844 - HZP Schiedam 1 1787 5 - 3
1. Herman Keetbaas 1916 - Oleksii Kapitonenko 2099 0 - 1
2. Alek Dabrowski 1956 - Aad Juijn 1911 1 - 0
3. Michael Fung 1912 - Daniël van Loenen 1862 ½ - ½
4. Leo de Jager 1850 - Theo van Zessen 1804 ½ - ½
5. Arend Bongers 1841 - Frans Groeneweg 1766 ½ - ½
6. Mark Beijen 1821 - Andries Schukking 1709 1 - 0
7. Sebastiaan Janse 1616 - Daan van Loenen 1603 ½ - ½
8. Maarten van Doorn 1839 - Gerard Turkenburg 1540 1 - 0
|