Sjonnie weigert remise in Prachthuis (18 januari)
Het begon ooit met het Plein van de Hemelse Vrede. Herinnert u zich het Vrijheids-,
Ala Too-, Tahrir-, Bouazizi-, Maidan- en Domplein nog? Het laatste kan niet missen, want
het pruttelt maar door. Nieuws ligt vandaag op pleinen en niet gewoon op straat.
Na al dat gedonder in Keulen waren we benieuwd hoe de toestand op het Prachthuisplein zou
zijn - een naam die ik nu maar even verzin voor een plein waaraan de nieuwe lokatie van
SchaakGenootschap Overschie is gelegen. Het was daar echter geruststellend desolaat en
zelfs geen spoortjes van fridaynightfever zijn gemeten.
Met al dat pleinvrezende nieuws was het toch niet helemaal verbazingwekkend dat
Lola koos voor grootouderlijke warmte en niet voor
Prachthuispleinen in een buitengebied van Rotterdam. Initiaalgenoot
Leo van Dongen nam haar plaats in en verkleedde zich
in rap tempo met zwart haar en rode lippenstift; de look-a-like viel niemand op en Leo
kon het punt moeiteloos afdrukken na een onberispelijke partij.
Twee jaar geleden al werd SGOverschie uit hun vertrouwde schaakzolders verdreven,
waar zij al sinds mensenheugenis huisden. Dat nieuwe speelhonk bevindt zich in een
‘sociale supermarkt’, enigszins orwelliaans <Het Prachthuis> geheten, een eerste de
beste Duitse bunker, bekleed met lage systeemplafonnetjes heeft meer allure. Zoals het
NIVON ook hier uitsluitend onbezoldigde medewerkers en dreigende sluiting door afgeknepen
subsidies. Maar ach, wie let daar op, als het binnen warm en gezellig is in dorpse sfeer
met gratis water uit de kraan.
De wedstrijd Overschie 2 -
RSR 3 begon vrijdag 15 januari dan ook pas rond het gemoedelijke
tijdstip van 20.15. Topscorer Leo de Jager, die bliksemstartte
met 4 uit 4, trok op bord 1 voortvarend van leer tegen Han Smit.
Al gauw kwam er een gedekte vrijpion op c5 met open lijnen voor torens en een straf loperpaar
erachter. Leo kon kiezen uit centrumdoorbraakjes met e4 en c4, en deed het allebei. Bijna de
hele avond leek de uitslag vast te staan.
Fung op 4 kreeg als eerste een remisebod, wat hij weigerde.
Niet veel later kreeg Sjonnie ook zo’n aanbod en het meest
wereldschokkende nieuws van deze avond was: ook Sjonnie WEIGERDE remise! Dat zijn dame-eindspel
even later toch remise liep, zat in de stelling en we nomineren Sjonnie voor de meest
strijdlustigste invaller van dit seizoen. Alek kwakte zijn
eerste 20 zetten rap op bord, kreeg een octopus op d6, die een kwaliteit opleverde. Met a2-a4
joeg hij Lb5 niet alleen naar een beter veld, maar werden al zijn resterende pionnen zwak. Een
voor een werden deze verkwist, zodat het eindspel T tegen L+p’s niet te winnen was.
Michael ging door tot de laatste pion en zo bleef het een gelijke stand (1½-1½).
Ook een octopus op d6 kreeg Arend,
maar dat was er een met korte vingers en hulptroepen waren nog ver verwijderd.
Hans Doornheim kon er vrij gemakkelijk omheen spelen en dus werd
het evenwicht hier weer niet serieus verstoord (2-2).
Dat gebeurde wel al heel snel bij Leo van Dongen,
toen hij 2 gezonde pionnen voorkwam, zonder enige compensatie voor
Niels van Diejen, die verder ook niet wist wat hij
met al die travestie aan moest. Mijn tegenstander,
Arnout van Kempen, probeerde een carokanndoorschuif
met g4, maar plantte al vroeg een toekomstloos paard op g3. Omdat dit paard heel lang zijn enig
ontwikkelde stuk bleef, was mijn enige probleem eigenlijk de steeds ruimer wordende keus uit
louter winnende voortzettingen.
Bij Mark zag het er de hele avond goed uit. Heel even leek hij
een kleine kwal achter, maar dat werd al snel een grote kwal voor en met een kleine combi zelfs
een volle toren. Daarmee was de buit binnen en gingen we zien hoe Leo de Jager
het 6e punt zou pakken. Zijn dubbele vrijpionnen op c5 & d5 stonden dan wel klaar om door te marcheren,
Han Smit had kans gezien om tegenspel te creëren door de c-pion te pennen
met Da7, in combinatie met een toren op a3, met vervelende dreigingen op rij 3, 2 en 1. Han’s paard
op f6 dreigde ook nog eens zijn aanval te versterken door naar g4 te springen of simpel naar d7 om c5 te
eten. De stelling was dus in dynamisch evenwicht, zoals dat zo mooi heet, maar Leo had dat nog niet in de
gaten, vooral omdat Han ook nog een overbelastingtruc in de stelling had gevlochten. Dat kostte een stuk
en helaas ook niet veel later de hele partij. Zo bleven we alsnog dramatisch steken op slechts
3-5, net als tegen Spijk. Het is aardig, maar niet best voor de
bordpuntenrace met de Erasmuzariozo.
(Koots Keet)
Overschie 2 1843 - RSR Ivoren Toren 3 1854 3 - 5
1. Han Smit 1928 - Leo de Jager 1850 1 - 0
2. Arnout van Kempen 1859 - Herman Keetbaas 1916 0 - 1
3. Ronald Ruijtenberg 1953 - Alek Dabrowski 1956 ½ - ½
4. Jeroen van der Meer 1886 - Michael Fung 1912 ½ - ½
5. Hans Doornheim 1777 - Arend Bongers 1841 ½ - ½
6. Aad Everwijn 1831 - John Ruitenberg 1843 ½ - ½
7. Ruud-Jan Kloek 1829 - Mark Beijen 1821 0 - 1
8. Niels van Diejen 1680 - Leo van Dongen 1696 0 - 1