Tranen met Tuyter (1 oktober)
Na de wat ongelukkige degradatie uit de Promotieklasse vorig seizoen, is de kans dat team 3
met wat meer zeges naar huis komt, wat toegenomen. In klasse 1A kromp Krimpen a/d IJssel 3
maandagavond 28 september ineen tot 2½ punt en dat was veel meer dan waar ze tijdens de wedstrijd op mochten hopen.
Traditiegetrouw eerst iets over het clubgebouw van Krimpen, de Tuyter, waar ook een dependance van
de Maatschappij tot Nut van ‘t Algemeen gevestigd is. Het bestaat uit 2 gigantisch hoge sporthalachtige
zalen en daarbij is dan nog een lange gang naar een vrij groot café. Hoe ze het voor elkaar krijgen,
begrijp je niet, maar de temperatuur in het hele gebouw mèt concierge ligt ruim boven de 21° C - zonder mensen.
In de hal waar de meeste schakers zitten, hangen aan het plafond recht boven de borden grote schijnwerpers,
die het laatste restje water uit je lichaam verdampt noch mal. Men maakt zich vandaag de dag nog wel
eens druk over global warming, af & toe aandacht voor local warming kan beslist geen kwaad.
Al neem je naakt achter de borden plaats, geen rillinkje zou over je rug lopen. Schaken onder deze barre
bejaardentemperaturen is gewoon geen feest. Tijdens de partij vroeg ik me meer af hoe de bacteriekolonies
zich boven de bordlucht zouden vermenigvuldigen of hoe ze, bij het hoge plafond aangekomen, dood op de
stelling zouden neerdalen.
Het was maandag, horecavakantiedag, dus het kan zijn dat een & ander bewust beleid is om de torenhoge
stookkosten terug te verdienen met drankjes tegen gepeperde prijzen. Hoe dan ook was ik einde avond
zo’n € 20,- lichter, dankjes voor tegenstander inbegrepen.
Of het daardoor kwam, weet ik niet, maar Arend, Michael en Evert
maakten zich niet druk en gaven goede stellingen kalmpjes remise. Arend stond vóór zijn lange rokade
zeker beter als hij eerst maar zijn centrumpionnen naar voren had geschoven, waarna zijn paarden als springveren
de witte stelling inkonden. Arend rokeerde eerst lang, maar zo kreeg een witte loper tijd zijn stelling stuk te
slaan (½-½). Leo de Jager had nog de ingewikkeldste stelling op bord, toen zijn tegenstander het verkeerde
plan koos, volgens Leo zelf. Na f5 kwam er ruimte voor een gigantische octopus op e6 en dat bezegelde Kees' lot.
Ook Alek won al na een zet of 10 de dame voor 2 lichte stukken. Het is vaak in een vroeg middenspel nog helemaal
niet zo duidelijk dat die dame sterker is dan die 2 stukken, maar Alek liet zich niet gekmaken.
Gezien de omstandigheden besloot ik op mijn bord een watervalletje te creëren door de boel dicht te schuiven
met f7,e6,d5,c4. In het oude tempo zou ik zoiets nooit doen, maar nu kun je tijd winnen met lange termijnplannen,
dacht ik - voorzover dat nog mogelijk was. Via het enige gaatje in de witte stelling (b3) liet ik vervolgens
mijn stukken naar binnen druppelen. Het werd een raar plaatje met Lb1, Da2 en Pb3. Tijdens mijn vele koele
wandelingetjes rond de Tuytervijver was ik nog lang niet zeker van de afloop, maar gelukkig opende Robert ook
nog de h-lijn waarop 2 zwarte torens enzovoorts (1½-4½).
Mark ging toen nog lekker met kwal meer. In tijdnood ruilde hij echter de dames, wat de winst er niet eenvoudiger
op maakte, want zwart had geen zwaktes. Mark zelf had er wel een en toen hij die even in de steek liet, moest er
een volle toren worden ingeleverd (2½-4½). Paul stond al vroeg in de partij een volle toren voor, maar ging
vervolgens in de egelstelling. Na een hele reeks onnauwkeurige zetten ging tenslotte zijn dame eraan en moest
weer van voren af aan beginnen met 2xT+L tegen D+pion meer. Dapper sloeg hij het remisebod af en even later was 't mat.
Eindstand aldus 2½-5½ in het voordeel van team 3.
Na afloop liep de Tuytervijver nog wat voller met Krimpense tranen en zagen wij Mark langs de vijverrand treuzelen,
maar gelukkig kwam moeder Beijen juist op tijd de hoek om scheuren en zo kwam ieder op tijd en droog weer thuis.
(Koots Keet)
Krimpen a/d IJssel 3 1784 - RSR Ivoren Toren 3 1858 2½ - 5½
1. Kees Vroegindeweij 1888 - Leo de Jager 1850 0 - 1
2. Floris Doolaard 1711 - Arend Bongers 1841 ½ - ½
3. Remko Moerkerken 1790 - Mark Beijen 1821 1 - 0
4. Robert Casteleijn 1852 - Herman Keetbaas 1916 0 - 1
5. Frits van Duin 1848 - Alek Dabrowski 1956 0 - 1
6. Bert ten Wolde 1822 - Michael Fung 1912 ½ - ½
7. David Berendsen 1691 - Paul Dekker 1717 0 - 1
8. Adrie van der Waal 1667 - Evert Mulder 1853 ½ - ½
Kop
Staart
Alek is maar gaan wandelen, de rest is techniek
Keet wint op beide vleugels
Paul maakte het nog spannend, maar gaf uiteindelijk wel mat