Team 2 Weet Weer Wat Winnen is........... (14 februari)
"Eens zullen we zegevieren!" schreven we in 'n vorig verslag. Welnu, dat gebeurde dan afgelopen zaterdag in de zesde ronde, uitspelend tegen Caïssa 5 in Amsterdam. Zou het dan nu eindelijk eens 'n keer meezitten na alle malheur in de vorige vijf wedstrijden, met als de meest onaangename herinnering de ontmoeting in Leiden tegen LSG 3, waar met het kleinst mogelijke verschil verloren werd, terwijl we met dezelfde cijfers of meer hadden kunnen winnen!? De voortekenen waren niet bepaald geruststellend: Peter en Bob waren beiden verhinderd, dus moest er naarstig op zoek gegaan worden naar voor handen zijnde invallers. Herman was al ingehuurd voor team 1 en Alek en Maarten hadden andere, veel nuttiger bezigheden dan 'n potje schaak in Mokum, waar ze volstrekt gelijk in hadden! Maar Lola (jeugdig enthousiasme) en TL Paul D. (bezonken wijsheid) wisten de opengevallen gaten met succes op te vullen.

Spelend in de aula van het Ignatiusgymnasium, waar ook nog de vier andere teams van Caïssa aantraden voor hun KNSB-competitie, kreeg ik onwillekeurig het gevoel weer in Wijk aan Zee beland te zijn, als U begrijpt wat ik bedoel. Zo'n slordige honderd man (en vrouw) zorgden weer even voor 'n klein Tata Steel-sfeertje. Zelf spelend tegen Wim Nijenhuis was ik tegen de klok van twee uur al klaar met mijn partij en kon ik me bezighouden met m'n job als teamleider en verslagmaker. Remise na herhaling van zetten in 'n zeer ongebruikelijke Nimzowitsch-opening: 1. e4 Pc6 2. Pf3 f5....!?

Tegen vieren bracht Paul Tromp tegen Angelo Spiler onze ploeg op voorsprong. In een klassieke Siciliaan, met wit spelend, lange rochade tegen korte rochade, met oprukkende h- en g- pionnen, wist hij z'n persoonlijke bondsscore in evenwicht te brengen: na 3 nederlagen volgden 3 overwinningen! Ga zo door! Kwartiertje later voegde Paul Batenburg daar op z'n Frans een remise aan toe. Zowel hij als Ton van Nieuwkerk hielden de stelling keurig in evenwicht. Ook Wil Sparreboom en Kees Sterrenburg kwamen tot hetzelfde resultaat, hoewel Wil daartoe alle zeilen moest bijzetten. De stand op dat moment: 1½-2½ voor de onzen, en toen brak het uur van de overwinning aan: Lola den Dunnen wist Olaf Ephraim in een toreneindspel voor onoplosbare problemen te stellen en Lucas Gortemaker, de gehele partij de underdog tegen Marc Ordodi in 'n Caro-Kann, maakte hardhandig gebruik van een aarzelende witspeler en besliste de partij in zijn en ons voordeel: 1½-4½ voor.

Kwart voor vijf wist Philip Westerduin hun 100%-topscorer Lance Oldenhuis, na 'n ingewikkelde Siciliaan, merk Morra, na tijdnoodperikelen van witspeler Lance, te bewegen tot remise. En toen was alleen Jason Zondag nog bezig om zijn partij tegen Jos van Ommeren met de moed der wanhoop nog te redden. Zou hij na vijf eerdere remises nu zijn eerste nederlaag te slikken krijgen? Nee dus....! Wat schreef hij er zelf over: "Ik stond totaal verloren, maar mijn tegenstander liet me glippen en kon zich toen op het eind ook niet meer verzoenen met remise en gaf dus ook dat halve punt nog maar even weg. Ik heb me zelden zo geschaamd voor een overwinning (Djees)"! Al met al verlieten we in 'n toestand van algehele euforie, met 'n 2-6 overwinning op zak, de omgeving van Amsterdam-Zuid.

19 maart gaan we thuis tegen HWP Haarlem 2 de strijd tegen degradatie verder voeren: We weten nu weer wat winnen is!!!! (deze keer playing captain Paul D.)

   Caissa 5                1963 - RSR Ivoren Toren 2      1932 2  - 6
1. Angelo Spiler           2026 - Paul Tromp              2015 0  - 1
2. Lance Oldenhuis         2023 - Philip Westerduin       2026 ½  - ½
3. Ton van Nieuwkerk       2004 - Paul Batenburg          2035 ½  - ½
4. Jos van Ommeren         1970 - Jason Zondag            2011 0  - 1
5. Olaf Ephraim            1942 - Lola den Dunnen         1905 0  - 1
6. Kees Sterrenburg        1906 - Wil Sparreboom          1883 ½  - ½
7. Wim Nijenhuis           1914 - Paul Dekker             1750 ½  - ½
8. Marc Ordodi             1922 - Lucas Gortemaker        1830 0  - 1