Toch maar niet 0-0-0 (14 juli)
De afgelopen dagen probeerde ik de Rotterdamse eer hoog te houden in 020, bij de dagvierkampen van het SPA Chess Tournament. Ik begon niet al te best. Met de zwarte stukken heb ik de neiging om in de passieve modus te schieten. Dat hoeft nog geen ramp te zijn zolang je stelling solide is, maar op een zeker moment is het wel tijd voor actie. En als je dat moment laat passeren, tja dan word je opgeknoopt. En zo geschiedde in ronde 1 en 2, waarin ik beide keren zwart had. Ik heb de afgelopen jaren vaak tijdens vierkampen het geluk gehad om twee keer wit en een keer zwart te hebben, maar die vlieger gaat niet altijd op.

Ojee, wat nu? Mijn zo moeizaam bijeen geharkte 2000+ rating was in groot gevaar. Ik MOEST de laatste ronde winnen. Gelukkig had ik wit en over het algemeen scoor ik daarmee een stuk beter dan met zwart, al heb ik daar geen wetenschappelijk onderbouwd bewijs voor. Ik sloeg dapper een vroeg remiseaanbod af en had al mijn hoop gevestigd op een paard dat diep in de zwarte stelling was doorgedrongen. Zwart probeerde dat paard steeds tot ruil te dwingen, maar dat had ook een paar nadelen dus dat deed hij uiteindelijk toch maar niet.



Mijn laatste zet was 31.Ke2-e3, waardoor ...Pg6-f4 geen schaak is. En tot mijn grote genoegen permitteerde mijn tegenstander zich nu de enorme bok 31...Pg6-e7?? Na eenvoudig 32.Tg3xg8 Pe7xg8 33.Tg1-g7+ verliest hij zijn paard en de partij.

0-0-1 ziet er iets minder gênant uit dan 0-0-0.

SPA Chess is een leuk toernooi. Je kunt er ook 9 ronden spelen (heb ik ook wel eens met weinig succes gedaan) of een vierkamp in het weekend. Met de rechtstreekse Sprinter (dat noemden we vroeger een stoptrein) ben je in een uur op Muiderpoort en dan is het nog een fijne wandeling naar de speelzaal. Aanrader! (Djeez)