Hakken of gehakt worden (9 december)
In de 2e ronde van de Coppa was het vrijdag 7 december weer hakken of gehakt worden. Hoewel we wel een voetbalclub zouden willen zijn, was ik blij dat de scheids al naar huis was in de laatste bloedstollende fases. Die moest namelijk vanwege de gladheid op tijd thuis zijn. Tijdens de partij was ik nog in de veronderstelling met een aardige hakpot bezig te zijn, na afloop bleek ik slechts een figurant in Arrian’s schitterend gecomponeerde helpmat in 24. De originaliteit in ons Grootpletsmoezenboek is grenzeloos. Op Jos en Dolf na wonnen alle zwarte coppaspelers hun partij, min of meer overeenkomstig de verwachtingen. Uitzondering was de partij tussen Philip en Andreas. Philip zag 4 dubbelpionnen op f en e-lijn op zich af stormen; toen de h-pion daar ook nog eens bijkwam, rolde Andreas er fijn doorheen. Victor hield de eerste partij nog netjes remise tegen Dolf, maar in het gevlugger ging het wat minder. Held van de avond was bijna Michael Fung, die tot twee keer toe Jos op remise hield en daar zag het in de laatse suddendeathpot ook naar uit. Michael kreeg zelfs winstkansen, maar op de beslissende momenten ging hij toch weer achteruit schaken. Jos won dus toch. Zijn aanspraken op de JosvanderKaapRemiseCup zijn niettemin flink verstevigd.

In groep 2 stond het rookduel tussen Hoos en Sparreboom op het menu. Hoos hijste niet alleen meer nicotine en alcohol naar binnen, in een van zijn innamepauzes maakte hij ook nog zijn voorspelling dat het binnen 5 zetten mat zou zijn, volledig waar. De rest van de avond was de analyse van deze partij nog overal luid & duidelijk hoorbaar. In deze groep ging Shakir nog door de kebabmolen van Maarten en was er de spookwedstrijd tussen Mischa en Alek. Rustig was het alleen in groep 3. Rob van der Lee en Bart wisten hun scores wat op te vijzelen.

In 1B probeerde Joop, die evenveel winstpunten heeft als Leo K. verliespunten, het in een lopereindspel met een pion minder. Er waren kleine remisekansjes, maar toen de tweede er afging, was het klaar. Jan-Pieter en Harmen streden voor hun laatste kansen bij de eerste 4. Tim verloor een kwal tegen J-P en ging er dus aan. De partij met de meest wisselende kansen was wel die tussen Richard en Harmen. De laatste had alle zware stukken en 2 sterke lopers tegen Richard’s koning in het midden gericht. Richard’s taaiheid of Harmen’s besluiteloosheid zorgden er voor dat het allemaal net niet doorsloeg en zo eindigde de partij in tijdnood met 2 damepromoties in een draaimolen, die met nog maar een paar seconden op de klok toch Harmen’s kant oprolde. Zelden lagen de opgeluchte en ontredderde emoties zo voor het opscheppen.

In 1A bezorgde Peter Marco een opgesloten loper. Toen die toch weer tevoorschijn kwam, besloot Peter terecht dat het tijd was om geen enkele winstpoging meer te doen, remiesje. Al vroeg in de partij tussen Stijn en Plas was duidelijk dat het buigen of barsten zou worden. Plas kreeg die bekende franse stelling waar hij doorgaans wel raad mee weet. Offerde hij iets teveel of zette hij zijn koning op de verkeerde plek? We weten het niet, maar Stijn bleef on top. Tenslotte was daar nog het risicoduel tussen Wim en Spaan. In een superspannende partij probeerde Wim zijn toren via de b-lijn in de aanval te betrekken. Maar Spaan had verdediging èn aanval tegen f3 bijtijds op orde. Toen de toren onverrichterzake terug moest om de onderste rij te bewaken, sloeg Spaan toe. Wim had met Lh7+ nog af kunnen wikkelen naar een eindspel met een pion meer tegen een kleine kwaliteit. Na lang nadenken besloot Wim dat dit door de vele pionneneilandjes ook kansloos was. Tja, als de beste zet tegen Spaan ook niet wint, dan weet je dat het over is. Met een loperoffer op g2 zette Spaan netjes mat.

Was dit alles slechts een voorbode van de slachtpartijen die ons komende zaterdag tegen Leiden en Santpoort te wachten staan? In elk geval stond de rest van de avond in het teken van de ronselpraktijken van Fung en Rijken, beide op zoek naar bruikbaar kanonnenvoer in de gelederen van onze door vele afzeggingen geteisterde 1e en 2e teams. (Keet)