Open doekje valt (slot) (5 februari)
Afgelopen vrijdag, terwijl de treinen uitvielen en de temperatuur tot Siberische waarden daalde, hoefde in het Nivon de kachel niet aan. De drie ontmoetingen die nog op de agenda stonden voor de eerste cyclus waren hartverwarmend genoeg.

Jos kon met wit zijn doelsaldo nog opvoeren en dat heeft Philip geweten. Philip "vergat" te rocheren en zijn koning kreeg [te] veel bezoek van Dame op h5, Loper op g5 en Toren op e6. Zijn majesteit overleefde het wonderbaarlijk genoeg en zwart won zelfs een kwaliteit, maar wel ten koste van handen vol pionnen. Philip spartelde nog lang maar het mocht allemaal niet baten en Jos heeft alles in eigen hand in de CL.

Bob had een simpele opdracht: met zwart winnen van Dik. Halverwege de avond, dus met Bob nog een dik uur en Dik een klein kwartiertje op de klok zag het er best aardig uit voor Bob. Niet dat hij nu echt beter stond, maar op het bord stond een hoofdpijnstelling waar het tellen van dreigingen en zwaktes onbegonnen werk was. En dan besluit Bob ineens dat het tijd is om het vuurtje nog verder op te stoken en pakt een pion op d4. Was het pionwinst, een stukoffer of een blunder. Dik stak er nog wat van zijn schamele tijd in en forceerde stukwinst, waarop Bob er nog een toren tegenaan gooide om de witte koningstelling tot gatenkaas te degraderen. Helaas voor Bob had hij zoveel materiaal geïnvesteerd dat wit alles gemakkelijk kon controleren, een ongedekte toren op b8 rustig een tiental kon laten staan alvorens die op te peuzelen en zelf ten aanval te trekken en Dik had nog bijna een minuut over toen de afwezige?? Xander aan zijn vreugde dans kon beginnen, want dankzij dit resultaat spelen Dik en Bob beide in Groep2 en mag Xander MPG gaan spelen.

Het echte klapstuk was natuurlijk de beslissingsmatch tussen Marco en Spaan. In de eerste partij kwam Spaan met zwart erg veelbelovend te staan. Een geïsoleerde dubbele g-pion is niet wat je noemt een echt verdedigingsbolwerk. Zwart had ook nog meer ruimte in het centrum en meer tijd op de klok. In plaats van langzaam, wit kon toch niet veel beginnen, de aanval op te bouwen, koos Spaan voor het ruilen van bijna alle stukken om een loper eindspel te bereiken waar hij eerst een miniem voordeeltje had, maar na het opsnoepen van de achterste, totaal onbelangrijke g-pion, was hij ineens in problemen geraakt en moest alle moeite doen om de remise binnen te halen. In de tweede partij was het weer niet echt goed gegaan voor wit [dit keer Spaan], en staat zwart al weer iets beter:

Duidelijk is dat Spaan [met wit] ten onrechte niet bij de training van Jop is geweest. Zijn loper is helemaal niet goed, want de zwarte pionnen staan weliswaar op wit, maar controleren de loper volledig en over zijn paard zullen we het maar niet hebben. Na 21 Txc6 Txc6 22 Txc6 bxc6 23 Pf1 c5 24 dxc5 Lxc5+ 25 Kh1 De1 26 Dd1 Df2 27 Pg3 Dxf4 was het tijd voor schwindels met 28 Lxd5 maar na 28...Dxe5 29 Lc4 Kh7 30 De2 Dd4 31 Df1 f4 32 Lxe6 fxg3 33 hxg3 een déja-vu uit de eerste partij, maar hier staat wit al [lang] gewonnen. 33...Df2 [einde, maar wit wilde nog een paar slokken uit de gifbeker] 34 Dxf2 Lf2 35 Kh2 Lc2 36 b3 Kg6 37 g4 Kf6 38 Lc4 Ke5 39 g3 Le4 40 b4 Kd4 41 La6 Kc3 42 b5 Kb4 0-1 en Marco naar de CL. (Leo de Jager)