Tweede team ontsnapt uit het moeras

door TL Arend, 4 november 2018


Op donderdag 1 november togen acht schakende vertegenwoordigers van het sociale afvoerputje van Nederland naar het fysieke dieptepunt van ons zompige narcostaatje: Waddinxveen, gelegen op ca 7 meter onder NAP, te midden van de nieuwerwetse asfaltspaghetti rondom Gouda. Op de heenweg pikte TL Arend Wijnand en Leo op bij CS en belandde in Blijdorp in een wegopbreking, waar met enig manoeuvreren nog aan te ontsnappen viel. Deze avond kende een filerecord op het Nederlandse wegennet, met dank aan een lichte motregen. Wijnand bleek de enige aan boord met een mobiele telefoon waarmee een onverhoopte vertraging kon worden doorgegeven. Niemand had echter een telefoonnummer van de bestemming, dus alle reden voor een vakantiegevoel.

Voorbij Rotterdam viel de file mee, zodat we keurig om vijf voor acht arriveerden bij het Anne Frank Centrum. Het wachten was op Herman. Tot mijn opluchting kwam hij om 4 over 8 binnenwandelen en waren we compleet. Dit gold niet voor onze tegenstanders: bord 2 bleef leeg tot half negen omdat Wim Hennink in de file stond.

In dat eerste half uur leek al een beslissing gevallen op het bord van Wijnand (zwart), wiens tegenstander noodgedwongen een paard had gegeven voor de pion op f7. Paul miste op bord 1 met wit een eenvoudige pionwinst en kwam in een statische stelling terecht zonder winstkansen. Shakirs opening leek niet geheel geslaagd, maar we weten ondertussen dat hij dan op zijn gevaarlijkst is.

In mijn partij tegen Hennink kwam in snel tempo een hoofdvariant van de Caro Kan op het bord. Hij zag - door de haast?- - een dameschaakje over het hoofd, waardoor de dames geruild werden en hij een eindspel met 2 zwakke pionnen moest verdedigen. Dit deed hij heel behendig. Ondanks dat ik een pion won vond hij, spelend op de increment van 15 zetten, steeds een actieve verdediging.

Rond negen uur bekende Arrian mij dat hij een stuk had verspeeld tegen Wim Mulder. Over de teamuitslag viel toen nog niets te zeggen. Twee uur later meldde Arrian opgelucht dat hij een remise had binnengehaald. Hij ruilde alle pionnen van zijn tegenstander en bereikte een eindspel van een paard voor Wim tegen 2 pionnen.

Rond elf uur was de stand 2½-3½ in ons voordeel, door overwinningen van Wijnand en Leo (waar ik niets van heb meegekregen), een nederlaag van Shakir en remises van Arrian, Wouter en Paul.

Herman en ik waren nog bezig. Mijn toreneindspel met een pluspion leek me niet te winnen. Daarom bood ik remise aan en was het eerste matchpunt binnen. Vervolgens bracht Herman het laatste halfje op het droge met een remiseaanbod dat niet geweigerd kon worden.

Op de terugweg kwamen we voor Zevenhuizen opnieuw een wegopbreking tegen, maar na een rondje Westland bereikten we toch weer ongeschonden onze geliefde thuishaven. De omweg bood de gelegenheid om de ranzige details van de financiering van een politieke partij ietwat ter linkerzijde grondig door te nemen. Een boeiende en geslaagde avond dus. Nu maar hopen dat Erasmus 3 steekjes laat vallen.
   WSV 1                   1764 - RSR Ivoren Toren 2      1688 3½ - 4½
1. Ronald Dannis           1859 - Paul Dekker             1799 ½  - ½
2. Wim Hennink             1872 - Arend Bongers           1777 ½  - ½
3. Arjen Zuurmond          1709 - Herman van Malde        1804 ½  - ½
4. Peter de Louw           1787 - Wouter Scheffer         1651 ½  - ½
5. Wim Mulder              1721 - Arrian Rutten           1684 ½  - ½
6. Hans van Woudenberg     1735 - Shakir Salih            1532 1  - 0
7. Eduard Philipse         1778 - Leo Veth                1643 0  - 1
8. René Kleiweg            1649 - Wijnand Dobbinga        1614 0  - 1