Jeugdnieuws: NK D teams halve finale, zaterdag 13 november in Leiden

door Robert Aarts, 14 november 2021




Stond ik vrijdagavond op het punt om bioscoopkaartjes af te tikken voor zaterdagmorgen, kwam er opeens een berichtje binnen van Sicco. Hij kon zaterdag bij de halve finale NK D teams geen teamleider zijn, omdat er een besmetting was gemeld op een congres waar hij deelnemer was geweest.

Er moest een plan B uit de kast worden getrokken en gelukkig kon de vader van Badr, Abderrahim, ons naar het Denksportcentrum in Leiden brengen. Erg fijn! Bij de KFC aan de A13 werd Oscar opgepikt, die bij zijn opa en oma had geslapen. Helaas waren er allerlei werkzaamheden in Leiden, maar gelukkig kwamen we precies op tijd aan. Terwijl de kinderen snel gingen inspelen, onderging ik een coranacheck en daarna kreeg ik een blauw polsbandje om, zodat ik tussendoor ook nog naar buiten kon. Alleen de teamleiders mochten aanwezig zijn, de overige ouders werden vriendelijk verzocht het pand te verlaten. De ventilatie stond op volle kracht aan en er was overal voldoende ruimte gecreëerd om te zitten.





En strak om 11.00 gaf wedstrijdleider Max Kanbier het sein om te starten. Het team van RSR IT bestond uit Oscar, Tycho, Robin en Badr. Er werd gespeeld in een poule van zes teams; de beste drie teams zouden doorgaan naar de finale in Almere. Het tempo was 25 minuten per speler + 5 seconden extra tijd per zet.

De eerste ronde was meteen een belangrijke, want Voorschoten D1 is de kampioen van de Leidse regio en was dus kanshebber voor een finaleplaats. Maar onze jongens waren meteen geconcentreerd en de eerste drie punten werden binnengehaald. Alleen Oscar had een hele pittige partij tegen de sterke Thomas Dijkhuijsen (rating 1289) en ze waren dan ook als laatste bezig in de zaal.



Uiteindelijk besloten de heren bij de onderstaande stelling het op remise te houden. Maar het lijkt er toch wel op dat Oscar hier had kunnen winnen, door de zetdwang voor zwart. Leuk en leerzaam om dit eindspel een keertje na te spelen!



Maar wel 3½-½ gewonnen, een goed begin. De volgende ronde was nu tegen Best Moves, de club die net achter ons tweede waren geworden bij het nationale Team Battle Kampioenschap. Ook een kanshebber voor een finaleplek dus. Badr veroverde snel een punt, Robin besloot in een rommelige stelling om remise aan te bieden en Oscar pakte met twee torens tegen toren/paard knap de overwinning tegen Mathijs Vogels. Tycho hield het lang vol tegen de sterke Casper Deij, maar een pion voorsprong werd in het eindspel door Casper vakkundig tot winst gepromoveerd. Maar weer winst voor het team, nu met 2½-1½.

Een lange lunchpauze volgde, maar gelukkig zit de beste visboer van de regio bij het Denksportcentrum om de hoek. Vol enthousiasme werden er twee bakken kibbeling weggewerkt.





Na de pauze was het even schrikken, want de tegenstander in de derde ronde was DD. Met een gemiddelde rating van 1465 een van de beste D-teams van Nederland. Dat werd al snel duidelijk, want na een kwartier zaten de jongens alweer bij mij aan tafel. Nou ja, gelukkig hadden we nog Brawl Stars en Donald Ducks.

Daarna in de vierde ronde tegen Goes. Robin pakte snel een punt, de rest moest er hard voor werken. Badr verkeek zich op een dubbele aanval van een pion op zijn paarden, maar wist door een aanval van een van die paarden op de dame van de tegenstander een gat in de vijandelijke verdediging te maken. Daarna stond de dame van Badr plotseling gevaarlijk dicht bij de koning van de tegenstander. Een echte schwindel! Grote paniek bij de tegenstander, maar na het weggeven van een aantal stukken om de boel te redden, was het toch echt over. Erg mooi gespeeld door Badr. Ondertussen pakten ook Oscar en Tycho een punt, hiermee was het een 4-0 overwinning geworden.

De finaleplek was al binnen (maar dat heb ik ze maar niet verteld), in de laatste ronde tegen de HSB jeugdsterren verloor alleen Tycho zijn partij. Weer een overwinning, nu met 3-1. En daarmee was de RSR IT tweede in de poule geworden en gaan er twee punten mee naar de finale op 11 december in Almere. Iris, de moeder van Robin, bracht iedereen thuis (heel fijn!) en ik kon nog snel wat eten voordat de film begon. Een heftige, maar wel hele mooie film overigens.

Eindstand van de poule: